Osada Magurka, najwyżej położona osada na Słowacji, znajduje się pod grzebieniem Niżnych Tatr, na wysokości 1050 m n.p.m., w pięknym otoczeniu na końcu Lupczańskiej doliny pod wierzchołkami Latiborskiej hali, Durkovej i Chabenca. Zrębowe budynki tworzą jedyną ulicę, wokół osady jest pusty teren.
Magurka została założona w XIV wieku w celu prowadzenia działalności górniczej w okolicy, jako dzielnica Partyzanckiej Lupczy. Wydobywać złoto zaczęto tu około 1250 roku. Za władzy Marii Teresy wydobywanie złota przeszło do rąk państwa. Osada miała kiedyś znaczenie w ramach całej monarchii Austriacko-Węgierskiej, wokół niej były znane złoża złota i pochodnych rud. W muzeum historii sztuki we Wiedniu w zbiorze minerałów, widać wspaniałe próbki złota z oznaczeniem Magurka Ungarn. W budapesztańskim muzeum jest też ważący 8 kg nugat prawdziwego złota z Magurki. Największy rozkwit wydobycia złota, 25 kg rocznie, przeżyła Magurka przed I wojną światową. Niezwykle cenny jest górniczy kościółek, w którego wieży zachowała się do dnia dzisiejszego olbrzymia kołatka, którą kiedyś zwoływano górników do pracy i ogłaszano koniec „szychty“.
Magurka jest wybornym miejscem startowym na Latiborską halę 1648 m n.p.m., Ďurkovą 1749 m n.p.m., Chabenec 1955 m n.p.m., ale da się z niej dojść także na Donowały.
W sezonie zimowym zadowoleni będą głównie narciarze na trasie Magurka - Liptowska Lużna, tam i z powrotem jest 16 km, również na trasie Magurka - Partyzancka Lupcza, jest tam i z powrotem 25 km. Jeśli pozwalają na to warunki śniegowe, wówczas narciarze bez problemu dostają się główny grzebień z możliwością złożenia wizyty w Utulne pod Chabencem.
UWAGA: Lokalna część wsi Partyzancka Lupcza.
