Duża miejscowość rolnicza na prawym brzegu Hronu, w środku Helpiańskiej doliny, na południowym zboczu Wielkiej Wapienicy. Jest znaną wsią etnograficzną.
Miejscowość należała do dóbr murańskich i powstała na początku XVI wieku w wyniku kolonizacji na prawie wołoskim. Rozwinęła się jeszcze w wyniku kolonizacji w XVII wieku. Mieszkańcy zajmowali się głównie pasterstwem i hodowlą owiec, wyrobem sera, narzędzi bacowskich, tkaniem sukna i płótna oraz pracą w lesie. Pod koniec XVIII wieku wydobywano tu rudę żelaza. Później ludność znajdowała środki do życia dzięki pracy w lesie, w tartaku oraz w hutach w Podbrezowej.
W Helpie znajduje się późnobarokowy kościół rzymskokatolicki z roku 1800, poddany renowacji w roku 1895 i późnobarokowy budynek fary z 1793 roku.
Oryginalną kulturę ludową Helpy i okolic w przeszłości zarejestrował w fotografii i filmie artysta narodowy Karol Plicka, opracowano też wiele literackich monografii etnograficznych. Od roku 1963 corocznie odbywa się tu przegląd zespołów ludowych - Horehrońskie "Dni śpiewu i tańca".
Starsi mieszkańcy po dziś dzień noszą stroje ludowe. Zachowały się także niektóre trójprzestrzenne podpiwniczone domy zrębowe z gontowymi dachami.
